„Beni hak peygamber olarak gönderen Allah'a yemin ederim ki, benim ümmetim mensub oldukları asıl din ve cemaatten ayrılarak yetmişiki fırkaya bölünecektir. Bunların hepsi sapıtacaklar ve insanları cehenneme davet edeceklerdir. Bu zamana tesadüf ederseniz, „aziz“ ve „celil“ olan Allah-u Teala'nın Kitabına sarılın. Zira onda sizden öncekilerin haberi, sizden sonrakilerin bilgisi ve çağınızın hükmü (yönetim sistemi) vardır. O, kesin çözümleyicidir, şaka değildir. Onu terkedeni Allah mahveder. Ondan başkasını yol gösterici edinenin kökünü kurutur. Ona muhalefet eden zalimlerin belini kırar.O, Allah'ın sağlam ipidir. Hikmetli zikirdir. Dosdoğru yoldur. Heva ve hevesler onu yolundan şaşıramaz. Diller ona batıl karıştıramaz. Reddedenlerin çokluğu ile yıpranmaz. İnsanı hayrete düşüren olağanüstülüklerinde bir eksilme olmaz. Tekrar tekrar okumak onu eskitmez. Onunla hükmeden adil olur. Ona çağıran insanları dosdoğru yola iletmiş olur.“ [ 1 ]

İbn Mace, Tirmizi